Granita – wyjątkowy deser wprost z Sycylii, jest idealnym sposobem na ochłodę w upalne dni. Jest lekki i orzeźwiającym, a przy tym niezwykle prosty w przygotowaniu. Daje również duże możliwości eksperymentowania ze smakiem, przez co łatwo można dostosować do indywidualnych preferencji smakowych.
Czym jest Granita i jaka jest historia powstania tego deseru?
Granitę wymyślili Włosi, a dokładniej rzecz ujmując mieszkańcy Sycylii. Ze względu na swoją prostotę i niewątpliwe walory smakowe, deser bardzo szybko podbił niemal cały świat. Jego tradycyjna wersja składa się z zaledwie trzech składników – soku (który można zastąpić np. kawą czy alkoholem), cukru oraz wody, zmieszanych ze sobą w odpowiednich proporcjach. Warto przy tym wspomnieć, że w jego oryginalnej wersji nie ma miejsca nawet na śladowe ilości konserwantów.
Z nie do końca wiadomych przyczyn granitę dość często myli się z sorbetem. W rzeczywistości są to jednak dwa zupełnie inne przysmaki, różniące się pomiędzy sobą pod wieloma względami. Przede wszystkim w obu przypadkach odmienna jest konsystencja oraz składniki wykorzystane do przygotowania. Ponadto w granicie nie ma śladu powietrza. Wszystko dzięki intensywnemu mieszaniu na etapie przygotowywania. Deser serwowany jest najczęściej w szklance i jedzony łyżeczką. Idealnie smakuje z dodatkiem bułeczki.
Krótka historia włoskiego deseru
Granitę charakteryzuje nie tylko wyjątkowy smak, ale również i bardzo ciekawa historia powstania. Sycylijczycy do tworzenia deseru wkładają mnóstwo serca , i jest dla nich równie istotna co sztuka parzenia kawy. Zgodnie z opowieściami mieszkańców Sycylii, Włosi sporządzają ten deser nieprzerwanie od XVI wieku.
Początkowo granitę stosowano jako środek na obniżenie gorączki i sprzedawano w aptekach. Ubogim sprzedawano wersję z wody, soku z cytryny i dodatku śniegu czy lodu. Bogaci dostawali niemal to samo z tą różnicą, że w ich granicie znalazł się cukier. W ówczesnych czasach była ona uznawana nie tylko za towar niezwykle smakowity, ale i ekskluzywny.
